Wzorzec rasy – Owczarka Francuskiego / Briard / Berger de Brie

WRAŻENIE OGÓLNE:

Krzepki, zwinny, dobrze umięśniony, proporcjonalny; żywy i czujny.

 

WAŻNE PROPORCJE:

Briard jest psem średniej budowy.
Długość tułowia od stawu barkowego do guza siedzeniowego powinna być nieco większa od wysokości w kłębie.
Długość głowy wynosi 2/5 wysokości w kłębie. Szerokość czaszki jest nieco mniejsza od połowy długości głowy.
Kufa i czaszka jednakowej długości.

 

ZACHOWANIE / TEMPERAMENT:

Zrównoważony, ani agresywny, ani lękliwy. Briard powinien być opanowany i nieustraszony.

GŁOWA:

Mocna, długa, z długim włosem, tworzącym brodę, wąsy i brwi, trochę przykrywające oczy.
Oglądane z boku linie profilu są równoległe.

 

MÓZGOCZASZKA:

Czaszka: Mocna, nieznacznie zaokrąglona, gdy patrzeć na nią z boku.

Stop: Wyraźny, w połowie długości głowy.

 

TRZEWIOCZASZKA:

Nos: Duży, o otwartych nozdrzach, zawsze czarny, z wyjątkiem psów błękitnych,
u których jest on niebieski lub w zbliżonym odcieniu.

Kufa: Zakończona raczej kanciasto, mocna, dostatecznie szeroka, nigdy nie szpiczasta.

Grzbiet nosa: Prosty. Wargi: Dobrze przylegające.

Uzębienie: Szczęki mocne zęby białe, zgryz nożycowy.

Oczy: Owalne, poziomo ustawione, dość duże i ciemne. U psów błękitnych mogą być jaśniejsze.

Uszy: Wysoko osadzone, nie przyklejone do policzków, raczej krótkie, gdy zostawione są w stanie naturalnym
– długość chrząstki niekopiowanego ucha powinna być równa lub nieco mniejsza od połowy długości głowy.
Porośnięte długim włosem, płaskie. Gdy cięte (tam, gdzie nie jest to zabronione) jest sztywne i prosto noszone,
nie skierowane do wewnątrz ani do zewnątrz.

SZYJA:

Umięśniona i ładnie wychodząca z łopatek.

 

TUŁÓW:

Linia górna: Grzbiet prosty. Lędźwie krótkie i mocne.

Zad: Tylko lekko opadający, trochę zaokrąglony.

Klatka piersiowa: Długa i szeroka, sięga łokcia. Żebra dobrze wysklepione.

 

OGON:

Naturalnego kształtu, nisko noszony, sięga co najmniej stawu skokowego, na końcu zawinięty, kształtu litery J.
Nie może być zniekształcony. W ruchu noszony nie wyżej, niż jako przedłużenie linii grzbietu.

 

KOŃCZYNY:

Mocno umięśnione, o mocnym kośćcu, proste.

WIELKOŚĆ:

Pies 62 – 68 cm Suka 56 – 64 cm
Ważniejsza jest proporcja wzrostu do długości ciała – briard ma być psem o wydłużonej sylwetce.

Wady: Krępa, kwadratowa sylwetka i wielkość powyżej wzorcowej wykluczają ocenę doskonałą.

Dyskwalifikacja: Wzrost poniżej dolnej granicy lub przekroczenie górnej granicy wzrostu o więcej, niż 2 cm.
Psy i suki poniżej dolnej granicy wzrostu nie mogą być dopuszczone do hodowli.

 

SZYJA:

Umięśniona, wyraźnie widoczna.

Wady: Szyja zbyt długa, zbyt krótka lub wiotka.

 

KLATKA PIERSIOWA:

Szeroka (między łokciami musi zmieścić się dłoń), głęboka, sięgająca łokcia.

Wady: Klatka zbyt wąska, nie dość głęboka lub zbyt głęboka, żebra płaskie lub beczkowate.

GRZBIET:

Równy.

Wady: Grzbiet lekko zapadnięty lub lekko wysklepiony.

 

ZAD:

Nieznacznie opadający i trochę zaokrąglony.

Wady:
– zad mocno ścięty lub poziomy
– zad przebudowany, wyraźnie wyższy od kłębu.

 

KOŃCZYNY:

Dobrze umięśnione, o mocnym kośćcu, przednie kończyny zupełnie proste.

Wady: Kończyny nie całkiem proste, zbyt szeroko rozstawione, luźne łopatki, śródręcze miękkie
lub całkiem pionowe, długie palce. Strome kontowanie frontu, krótki włos na nogach, kościec lekki, słaby.

Dyskwalifikacja: Kończyny przednie wyraźnie krzywe.

STAW SKOKOWY:

Niezbyt nisko umiejscowiony, śródstopie ustawione prawie pionowo do podłoża.

Wady: Zbyt długie lub zbyt krótkie śródstopie, złe kontowanie.

Dyskwalifikacja: Silnie wyrażone wady postawy kończyn tylnych.

 

OGON:

Kompletny, obficie owłosiony, z haczykiem na końcu, noszony nisko, sięga co najmniej stawu skokowego
i nie więcej, niż 5 cm poniżej niego. Nie może być skrzywiony.

Wady:
– ogon trochę krótszy, bez haczyka, słabo owłosiony
– noszony wyraźnie powyżej linii grzbietu
– schowany pod brzuchem w postawie lub w ruchu.

Dyskwalifikacja:
– ogon położony na grzbiecie lub pionowo noszony
– ślady chirurgicznego poprawiania ogona.

ŁAPY:

Mocne, okrągłe, kształt pośredni pomiędzy łapą kocią a zajęczą.

Wady:
– łapy długie, płaskie, nie dość zwarte
– zwrócone na zewnątrz lub do wewnątrz
– słabo owłosione.

Dyskwalifikacja: Łapy mocno powykręcane.

 

PAZURY:

Czarne

Wady: Pazury szare.

Dyskwalifikacja: Pazury białe.

OPUSZKI:

Mocne

Wady: Opuszki nie dość sprężyste, płaskie, miękkie.

 

PALCE:

Dobrze zwarte.

Wady: Place luźne, długie, nie dość wysklepione.

 

SZATA:

Długa, sprężysta, sucha (włos kozi), z niezbyt obfitym podszerstkiem.

Wady: sierść nie dość sucha, trochę kędzierzawa, brak podszerstka. W przypadku kwalifikowania
do hodowli ocenę sierści powtórzyć po 6 miesiącach. Sierść zbyt krótka, włos cienki, delikatny.

Dyskwalifikacja: Włos krótszy niż 7 cm. Sierść miękka lub wełnista.

MAŚĆ:

Dopuszczalne różne umaszczenia jednolite z wyjątkiem wymienionych poniżej. Pożądane ciemne odcienie.
Maści dwubarwnej nie należy mylić z jaśniejszym odcieniem kończyn i brzucha, który jest dopuszczalny,
o ile jest stonowany z umaszczeniem podstawowym (jasno płowy z ciemno płowym,
lekko rozjaśniony czarny z czarnym, jasno szary z ciemno szarym itd.).
Maść płowa powinna być jednolita, w ciepłym odcieniu, ani jasna, ani rozmyta.

Wady:
– wyraźny rudy nalot przy czarnej maści
– maść płowa nie dość ciepła, biała plama na piersi
– wyraźny czarny nalot w postaci odgraniczonego płaszcza
– maść płowa bardzo jasna.

Dyskwalifikacja:
– maść bliska białej, mahoniowa, kasztanowa z takąż pigmentacją, dwubarwna, biała strzałka na głowie,
białe palce. Wyraźny czarny płaszcz na płowej maści podstawowej. Kolor zbyt jasny.

UWAGA: Przy wątpliwościach w kwestii maści dwubarwnej należy sprawdzić skórę
– będzie ona niebieskawa pod ciemną sierścią, a różowawa pod jasną.

WILCZE PAZURY (OSTROGI):

Konieczne podwójne ostrogi na tylnych łapach. Psy nawet bardzo dobre w typie, które mają tylko jedna ostrogę,
nie mogą być nagradzane ani dopuszczone do hodowli (zobacz załączone rysunki, część A).
Każda ostroga składa się z dwóch kostek i pazura; powinna być umiejscowiona jak najbliżej ziemi,
i dawać lepsze podparcie dla łapy.

Wady:
– ostrogi umiejscowione zbyt wysoko (w połowie długości śródstopia)
– brak dwóch pazurów
– brak elementu kostnego (zobacz załączone rysunki, część B)

Dyskwalifikacja:
– pojedyncza ostroga
– brak ostróg
– brak obydwu kości w jednej ostrodze, także gdy jest pazur
– brak kości w obydwu ostrogach, także gdy są pazury.

KWALIFIKACJA HODOWLANA:

Wady dyskwalifikujące i wady, które skutkują oceną niższą, niż dobra,
nie pozwalają na zakwalifikowanie psa do hodowli.

WADY: Wszelkie odchylenia od podanego wzorca powinny być uznawane
za wady i oceniane w zależności od stopnia nasilenia.

 

SEVERE FAULTS:

– Severe faults in limbs.
– Overall coat colour too light
– Coat: insufficient length (less than 7cm), hair soft or woolly.

ELIMINATING FAULTS :

– Aggressive or overly shy.
– Stop absolutely not marked.
– Nose of colour other than black or blue; presence of pink (unpigmented areas).
– Overshot or undershot with loss of contact of incisors; absence of 2 lower PM4
or absence of 3 teeth or more whichever they are (except for PM1).
– Eye too light (yellow), wall eye.
– Ears curling inwards, set on too low beneath eye level, covered with short hair, naturally erect.
– Tail curled up or carried vertically.
– Single dewclaw or total absence of dewclaws on hindlegs.
– White, brown or mahogany colour; coat of two distinct colours; white blaze,
white hairs on the extremities of the limbs, fawn coat with saddle.
– Size outside the limits of the standard with tolerance of +2cm or -1cm.
– Fraudulent modification of the dog or evidence of such practice by use of substances or surgery.

Any dog clearly showing physical or behavioural abnormalities shall be disqualified.

 

N.B.

Samce powinny mieć dwa normalnie rozwinięte jądra, w pełni wyczuwalne w mosznie.

 

Źródło:

ZKwP – Związek Kynologiczny w Polsce – http://www.zkwp.pl/zg/wzorce/113.pdf